Ludwik Wojtkiewicz
XIX wiek, Weles

Biografia

Ludwik Wojtkiewicz, prawdopodobnie był rosyjskim oficerem. W czasie trwania Powstania Styczniowego przeszedł nas stronę powstańców. Upadek Powstania zmusił go do ucieczki z kraju. Wojtkiewicz początkowo wyemigrował do Francji. Po jakimś czasie opuścił Francję i udał się na Bałkany.

Migracja — motywacja

Nie wiadomo dlaczego Wojtkiewicz zdecydował się opuścić Francję i wyjechał na Bałkany. Czy było to poczucie misji?
Chęć walki o wolność krajów położonych w podobnej sytuacji do sytuacji jego kraju rodzinnego?

Migracja – adaptacja

Wojtkiewicz osiadł w niewielkim mieście w środkowej Macedonii, Weles, gdzie zajął sie nauką języka francuskiego w miejscowym gimnazjum. W Weles ożenił się również z córką jednego z bardziej wpływowych i ważniejszych działaczy macedońskiego odrodzenia narodowego: Dimityra Karmifiłowicza. Prawdopodobnie dzięki niemu sam bardzo aktywnie zajął się działalnością na rzecz niepodległości Macedonii.

Życie codzienne w Macedonii

Brał udział w szeregu walk i powstań antytureckich na terenie Bośni i Serbii.W czasie wojny rosyjsko -tureckiej 1877-78 od września 1877 roku dowodził oddziałem partyzanckim w północnej Macedonii. W 1878 roku zosatł mianowany dowódcą Powstania Kresneńskiego. Jednego z pierwszych, ważniejszych zrywów niepodległościowych w Macedonii. Jego kandydaturę popierał ojciec jego żony. Jednak intryga agenta austro-węgierskiego wśród dowódców powstania zablokowała kandydaturę Wojtkiewicza i uniemożliwiła mu przeprowadzenie Powstania według jego planu. Udało mu się jedynie odnieśc zwycięstwo w walce o miasto Bansko. Po upadku Powstania Wojtkiewicz wyemigrował do Rumunii, gdzie zmarł.

Pomóż rozwijać etnografię w internecie.

WESPRZYJ NAS